Terug naar het verleden

Alsof ik in ‘Back to the future’ terecht was gekomen. Zo voelde het, toen ik midden jaren ’90 tijdens een stedentrip in Londen was. Op iedere straathoek stond wel iemand strak in pak met in de ene hand een aktetas en in de andere hand een telefoon. Belachelijk! Want wat kan er zo belangrijk zijn dat je hiervoor midden op straat moet gaan bellen?

Dat dacht ik toen.

Inmiddels zijn we twintig jaar verder. Bellen is nog maar een bijfunctie van de vele mogelijkheden die een smartphone biedt. Mensen zonder mobiel zijn sterk in de minderheid. En als je behoort tot die zeldzame groep mensen zonder, ben je sterk beperkt in je deelname aan de maatschappij. De app is hèt communicatiemiddel van dit moment, iedereen is 24/7 bereikbaar en je moet wel van zeer goede huize komen om bij vertraging onderweg zonder bericht te laat te komen. 

De hardnekkigheid van dit smartphone-virus baart mij zorgen. Iedere verloren seconde wordt snel naar het mobieltje gegrepen uit angst een belangrijk nieuwsfeit of mailbericht te missen. Als het bij die verloren secondes bleef, was dit nog niet zo zorgelijk. Maar het gaat verder, veel verder.

Ongeschreven regels van respect worden zonder blikken of blozen overschreden.

Tijdens ieder gesprek, vergadering of lesuur ligt er per persoon minimaal één telefoon binnen bereik. Geen enkele mogelijkheid wordt onbenut gelaten om een vluchtige blik op het scherm te werpen. Binnenkomende post en nieuwsberichten worden vers-van-de-pers bekeken.

Bijzonder. Want wat gebeurt er als we tijdens hetzelfde gesprek, vergadering of lesuur een stapel post meenemen? Je weet wel, post in een envelop die de TNT nog net voor aanvang van je afspraak in de brievenbus heeft bezorgd. Ongetwijfeld staren verbaasde blikken je aan wanneer je deze met een briefopener stuk voor stuk zou openen om direct te lezen. Of wat te denken van de ochtendkrant die je ongegeneerd openslaat om snel de koppen te scannen op interessant nieuws.

Ondenkbaar en respectloos.

Ondanks alles heb ik hoop op een goede afloop. De hang naar nostalgie en retro kan wel eens het medicijn zijn, waarvoor het smartphone-virus nog niet resistent is. Deze trend kan ervoor zorgen dat we gaan snakken naar de oude vertrouwde papieren krant. Het dagblad dat we op ons gemak aan de keukentafel lezen. De vintage-telefoon met draaischijf gebruiken we weer om afspraken te maken voor een goed gesprek. En die goede gesprekken vinden plaats met mensen onder elkaar. Smartphones worden vanzelfsprekend thuisgelaten, want continue bereikbaarheid is zó 2015.

Vol verwachting kijk ik uit naar de toekomst, die ons weer naar het verleden brengt. Het is vast een mooie inspiratiebron voor filmmakers met ‘Back to the past’ als resultaat. Natuurlijk downloaden we deze kaskraker niet illegaal. Genieten van een ouderwets filmavondje met een bak popcorn op schoot en acteurs die op het echte witte doek schitteren. Ik kijk ernaar uit.