Alle mensen zijn legaal

'Geen mens is illegaal’. Met grote letters stond het daar, in een opvangcentrum voor asielzoekers. Het raakte mij. Zo zou het moeten zijn. Dat niets minder waar was, werd pijnlijk duidelijk in de documentaire waarin die pakkende zin voorbij kwam.

Helaas.

Hoe kan het toch, dat anno 2015, grote groepen onschuldige burgers zich ongewenst voelen op deze aardbol? Waarom is de gruwelijke vergelijking van Volkskrantcolumniste Sheila Sitalsing tussen de film The Hunger Games en de situatie van vele vluchtelingen akelig realistisch? Omdat het waar is, wat zij schrijft. Het traject naar een verblijfsvergunning lijkt een sadistisch spel waarin eerst een weg langs criminaliteit en natuurgeweld overwonnen moet worden. Vluchtelingen voelen zich genoodzaakt om als goederen in vrachtwagens getransporteerd te worden. Of als passagiers op een krakkemikkig bootje. Dit alles met de hoop op een beter bestaan elders. Wat dan overigens nog de vraag is wanneer het beloofde land bereikt wordt. Want menselijke basisbehoeften als een Bad, Bed en Brood zijn voor asielzoekers zonder recht op verblijf geeneens een vanzelfsprekendheid in Nederland. Een wrange constatering. Zeker in een wereld waarin het gros van de westerlingen zich bij BBB over hele andere zaken druk maakt: het trainen van de Billen, Borsten en Buik (vaak vanwege overconsumptie). Hoe kan het toch, dat anno 2015, de tegenstelling tussen mensenlevens zo immens is?

Oplossingen zijn ingewikkeld. Terwijl het nieuws ons iedere dag weer pijnlijk duidelijk maakt dat de mensheid niet geleerd heeft van haar verleden. Een verleden met vele gitzwarte bladzijden.

Helaas.

Misschien, komen oplossingen iets dichterbij als iedereen beseft waar de basis van de problemen zit. Wanneer iedereen ervan doordrongen is dat het fundament van èlk mensenleven het uitgangspunt moet zijn van ons handelen: Alle mensen op deze aardbol zijn legaal.

Hoe zou het plaatje er dan uit zien? Zouden vluchtelingen dan met open armen ontvangen kunnen worden door vliegtuigmaatschappijen en vervoersbedrijven? Gewoon omdat de juiste papieren er in dit soort onmenselijke situaties even niet toe doen? Gewoon omdat iedereen een kans verdient op een menswaardig bestaan in vrijheid? Zouden mensen hun eigen deur open zetten om hun rijkdom te delen met degenen die het nodig hebben? Al is het maar even, voor een maaltijd en een douche?

Zou de situatie van vluchtelingen er niet een heel stuk beter uit zien, wanneer we gaan denken vanuit de basisfundamenten van een mensenleven?